Geduld en timing: waarom alles op zijn eigen tempo rijst
Ugly-cry-wanhopig en leren wachten
Er zijn momenten geweest dat ik echt 100% wanhopig was. Ik heb het over ugly-cry-wanhopig: alles voelde te langzaam, elke stap leek te traag, en ik vroeg me af waar ik het eigenlijk allemaal voor deed. Achteraf begrijp ik dat dit vooral een uiting was van niet weten hoe lang het nog zou duren voordat ik door die donkere tunnel aan de andere kant kwam. Dat stukje discomfort – het niet weten, het wachten – is voor mij altijd een enorme trigger geweest.
Tegelijkertijd ontdekte ik dat juist in die momenten het goud zit. Als ik me door de weerstand en angst heen durf te werken, als ik geduld kan oefenen en timing kan respecteren, levert dat persoonlijke groei op waar ik anders nooit zou zijn gekomen.
Te vroeg in de oven → mislukt brood
Brood heeft tijd nodig. Je kneedt het, laat het rijzen, en pas als het de juiste structuur heeft, gaat het de oven in. Te vroeg bakken? Mislukt. Te laat? Kan ook tegenvallen. Hetzelfde geldt voor levensprocessen. Forceren werkt niet. De timing van persoonlijke ontwikkeling laat zich niet haasten.
Ik probeer dit principe ook op projecten toe te passen die buiten mijn comfort zone liggen. Zo besloot ik mezelf uit te dagen met een podcast: een plek om te groeien, nieuwe vormen van creativiteit te onderzoeken, én eerlijk toe te geven dat ik niet bijzonder veel geduld heb. Soms vraag ik me hardop af: “Waar doe ik dit eigenlijk voor?” – vooral omdat de podcast (nog) niet groots beluisterd wordt. Toch leer ik elke keer dat juist dat proces, het geduld en het experimenteren, me dingen oplevert die sneller en groter leerzaam zijn dan het resultaat zelf.
Mindfulness, ACT, cyclisch leven en Human Design
Psychologisch gezien helpt mindfulness om te accepteren wat er nu is en bewuster aanwezig te zijn bij het proces, ook als het ongemakkelijk voelt. ACT (Acceptance & Commitment Therapy) leert dat we kunnen leven met het huidige moment en onze emoties erbij accepteren, zelfs als we eigenlijk liever zouden forceren of vermijden. Onze levensprocessen zijn cyclisch: seizoenen komen en gaan, onze menstruele cyclus kent fasen, en projecten hebben pieken en dalen. Geduld gaat over leren meebewegen met deze ritmes in plaats van ertegenin te duwen.
Human Design voegt hier een unieke, persoonlijke laag aan toe. Het laat zien dat ieder mens een eigen strategie, ritme en timing heeft voor groei. Sommigen hebben energie om direct actie te nemen en willen vooruitstormen, terwijl anderen tijd en ruimte nodig hebben om informatie te integreren en inzichten te laten rijpen. Door je bewust te zijn van je eigen Human Design-type kun je beter inschatten wanneer handelen effectief is en wanneer wachten juist de meest krachtige keuze is. Zo combineert dit concept lichaam, geest en persoonlijke energie, en helpt het je om geduld en timing in lijn te brengen met wie jij van nature bent. Uiteindelijk gaat het er niet alleen om wat je doet, maar ook wanneer je het doet, en dat besef kan de frustratie over trage vooruitgang enorm temperen.
Praktische doe-oefening: ervaar de timing zelf
Deze keer geen reflectie, maar een actieve oefening om te voelen wat wachten en timing betekent:
- Kies één ding waar je op dit moment ongeduldig over bent – een project, een gewoonte, een doel, iets kleins of groots.
- Zet een timer op 5 minuten. Sluit je ogen en adem bewust. Visualiseer dat dit proces precies op het juiste moment gaat gebeuren.
- Zeg hardop of schrijf op: “Wat als dit de perfecte timing heeft?”
- Observeer wat er gebeurt: merk je spanning, rust, twijfel? Ervaar het volledig, zonder te forceren.
Herhaal dit dagelijks gedurende een week en merk het verschil: hoe voelt je energie, je focus, je vertrouwen in het proces? Dit is de oefening van het rijzen van je eigen brood: geduld, structuur en vertrouwen dat de juiste timing alles op zijn plek zet.
Tegenslag als uitnodiging
Tijdens groeiprocessen komen we allemaal tegenslagen tegen. Het voelt soms demotiverend: waarom lukt het niet sneller, waarom lukt het überhaupt niet? Toch kun je deze momenten ook zien als uitnodigingen om te onderzoeken wat wél voor jou werkt. Misschien vraagt het proces een andere aanpak, een kleine aanpassing, een nieuwe strategie. Belangrijk is dat je daarbij de timing respecteert – trekken aan het gras laat het niet sneller groeien. Door te experimenteren binnen het ritme van het proces, leer je wat bij jou past en bouw je stap voor stap duurzame vooruitgang op.
Vertrouwen op het proces
Het mooiste aan dit proces is dat het niet perfect hoeft te zijn. Soms lijkt het te langzaam te gaan, soms voelt het alsof je stilstaat. Maar elke fase heeft waarde.
Kijk maar eens terug naar toen je als kind leerde lopen. We lagen vaak op onze knieën of billen, struikelden, deden pijn en toch gingen we door. We veegden de knietjes of billen af, bedelden om een kusje van de paps of mams op de pijnlijke plekken en stonden vervolgens weer op. Het proces was soms ongemakkelijk en langzaam, maar uiteindelijk bereikten we wat we wilden: zelfstandig lopen. Kijk ook eens naar alle andere momenten in je leven waarin het proces vergelijkbaar ging – hoe vaak leidde volhouden, opnieuw opstaan en vertrouwen uiteindelijk tot het resultaat dat je graag wilde hebben?
Door te vertrouwen, te oefenen met wachten en timing te respecteren, ontdek je dat alles op zijn eigen tempo rijst – en dat jouw groei precies zo plaatsvindt als het hoort.
Meer leren over wachten en vertrouwen
Wil je meer over de kunst van wachten en het vertrouwen in timing ontdekken? Luister eens naar mijn podcast, waarin ik mijn eigen ongeduld, uitdagingen buiten mijn comfortzone en groeiende processen bespreek. Het resultaat is niet altijd groots, maar de lessen zijn goud waard.