Trauma

Trauma is een verwonding – niet van je huid, maar van je zenuwstelsel. Technisch gezien ontstaat een trauma wanneer een ervaring zó overweldigend is dat je systeem het niet goed kan verwerken. Dat kan acuut zijn (zoals een ongeluk) of sluipend (zoals jarenlange emotionele verwaarlozing).

In de maatschappij wordt ‘trauma’ vaak breed gebruikt: “Ik heb trauma van die vergadering” of “Dit was echt traumatisch.” Het is begrijpelijk, maar verwarrend. Niet elke nare ervaring is een trauma volgens de klinische definitie. Wel kunnen veel mensen ‘traumatische stressreacties’ ontwikkelen – ook zonder klassiek trauma.

Neem Max. Hij maakte als kind een scheiding mee die voor hem onveilig voelde. Als volwassene vermijdt hij conflicten en voelt zich snel in de steek gelaten. Door therapie ontdekt hij dat zijn reacties voortkomen uit een oude wond – een trauma.

Of het nu groot of klein is: een trauma is niets om je voor te schamen. Het is een overlevingsstrategie van je lichaam. En het kan, met tijd en begeleiding, helen.